آمد بهار و گلها شاد و خندان
شد زمین از رنگ و بویشان، نگارستان

بر تپه ها خورشید رخشان، تابید
آسمان را غرق نور، کرد و بی کران

در این منظره ی زیبا و دل انگیز
یک روستا در خوابی عمیق، شد آرمیده

سبزه ها و لاله ها شاد و سرمست
به استقبال بهار، شادمان و رسیده

نغمه ی بلبل به گوش جان رسد
عطر گلها در مشام جان، پیچیده

در دل هر باغ، نغمه ی عشق و شور
در هر خانه، شور و نشاطی پدیدار

ای بهار دلنشین و ای روح نواز
تو به ما شور و نشاط و امید، بخشیدی

ای بهار جانفزا و ای پُر از راز
تو به ما عشق و محبت، آموختی

ای بهار جاودان و ای پُر از رمز
تو به ما درس زندگی، دادی
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
غزل قدیمی