وقتی تو هستی خودمو گم میکنم
یادم میره کجای زمان وایسادم
یادم میره اصن کی هستم
میشم یه دنیایی از شور ، انگاری دوتا بال دارم که تو آسمون چشات اوج میگیرم
خطای صورتم محو میشه ، پاهام از زمین کنده میشن ، تو خیالم به اسارت بازوهات درمیام و تو آغوشت به جنون میرسم
میبوسمت و سالها به عقب برمیگردم
یک جرعه از نگاهت چنان مستم میکنه که صدای ذوق دلم رو همه دنیا میشنوه
راستی تو پاداش کدوم خوبی من بودی که اینجوری پر از عشقی
نه انتظار دیدار ، نه در امید وصال ، قشنگترین خیالی یه آرزوی محال
✍️هدی احمدی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
