حرف هایم همه تار و مبهم اند!
سیاه پوشیده اند،
آسمان پرده ای فراخ به تن دارد
شعرهایم، بر خاکستر لاشه ی تو می رقصند
با مرگ شاعرها،
ستاره ها هم خودکشی می کنند
و اگر عشق شعله بکشد
جنگل های سیاه این سرزمین پهناور
به سوی عدم رهسپار می شوند
اما مرگ تو، به ما زندگی می بخشد!
شاعر: خالد شیدا
برگردان: زانا کوردستانی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
