گاهے چنان
گره می خورد دلت به دلی
ڪه هیچ چیز و هیچڪس را
یاراے گشایشش نیست
گاهے چنان مست می شوی
از شنیدن صدایی
ڪه نفس هایش را بوسه می زنی
گاهے چنان نامے را
با جان و دل می خوانی
ڪه پژواڪ موسیقے عاشقانه ایست
گاهے چنان بیتاب می شوی
ڪه بجاے اشڪ، سیل می باری
گاهے چنان دلتنگ می شوی
ڪه سَر بر دیوارِ جنون جان می دهی
اینچنین است قصهٔ عشق و دلباختگی
و آغاز تمام تنهایےها
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
