برگرد افکارم پریشان است برگرد
خوابم پر از کابوس و هذیان است برگردد

من بی تو روزم شام تاریک است، هرچند
شب های تو بی من چراغان است، برگرد

دل خوش به تو بودم ولی حالا که رفتی
مرغ دلم سر در ڰریبان است، برگرد

گفتم نرو انگار نشنیدی و رفتی
رفتی و من حالم پریشان  است برگرد

وقتی که یک گلخانه ی پر غنچه داری
دنیای احساست گل افشان است برگرد

یک  شعله  آتش می کشد حتی به باغی
آری غم  آفات گلستان  است برگرد

عشق از لبانم می چکد واژه به واژه
این واژه ها پایان دیوان است برگرد

اعظم کلیابی
بانوی کاشانی
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
بانوی کاشانی اعظم کلیابی