نگاهت پراز حادثه بود
رعد وُ باران وُ آتش
در آبادی ی
بی سَکنه ای
که توفان
درکوچه هایش سیلی می زد
بر تنهائی ام
من وُ
ویرانی وُ
غربت
تو وُ
چشمان حادثه خیز
حالا
بامن بگو
غیرآغوشت
جایی برای زندگی دوباره
داشتم ؟؟؟
علی مولایی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
