گاهی به مرگ فکر می کنم. به اینکه زندگی چقدر کوتاهه، به لحظه هایی که تموم می شن و جا می مونن. نمی دونم خوبه یا بده، ولی حس می کنم یه جور یادآوریه. انگار مرگ بهم میگه: «هی، یادت نره زندگی کنی، یادت نره به آدمایی که دوست داری بگی دوستشون داری.»
مرگ ترسناکه؟ شاید. اما یه جورایی انگیزه هم هست. یه تلنگر که قدر این لحظه ها رو بیشتر بدونم.
زندگی
یه آتیشه
که مرگ
فقط خاکسترشو می بره
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
