ألسلام علیک یا بقیةالله فی أرضه...

ألسّلامُ عَلَیکَ یا بقیةاللهِ فی أرضه)

گفتم نگاهی می‌شود، شاها به این سائل کنی؟
گفتا که باید سال‌ها ، در راهِ ما منزل کنی

گفتم که منزل کرده‌ام، عمری به راهت ای صنم!
گفتا که باید بیش ازین، ما را به خود مایل کنی

گفتم که ماهِ من تویی، در هر نگاهِ من تویی
گفتا مبادا که کنون، کار مرا مشکل کنی ؟!

گفتم چه می‌خواهی ز من، ای شمع جمع انجمن؟!
گفتا که باید سینه را ، مَحرم درین محفل کنی

گفتم که هستم مَحرمت، جان می‌دهم در مَقدمت
گفتا مبادا خویش را ، از ما دمی غافل کنی؟!

گفتم که غافل کی توان، گردم ز تو آرام جان؟
گفتا که باید دوری از، اندیشه‌ی باطل کنی

گفتم که دوری کرده‌ام، دارم ولی در سینه غم
گفتا که باید سینه را ، دریای بی ساحل کنی

گفتم که از دل کی رَوَد، این دردهای لاتعَد ؟
گفتا که باید عشق را، با مَعرفت حاصل کنی

گفتم چگونه مَعرفت، حاصل کنم از هر جهت؟
گفتا که باید خدمتِ رندان صاحبدل کنی

گفتم که صاحبدل کجا، باید بیابم گو شما ؟
گفتا بیا در جمکران، تا حلّ این مشکل کنی

گفتم که دیگر غیر ازین، بر من بگو ای نازنین!
گفتا اگر کردی چنین، خود را عزیز دل کنی

گفتم عزیز دل تویی ، دریا و هم ساحل تویی
گفتا که (ساقی) عشق را ، با ما توان کامل کنی

سید محمدرضا شمس (ساقی)
1403