با تنهایی رفیق جان شدن خوش...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
- خانه
- متن ها
- متن عطیه چک نژادیان
- با تنهایی رفیق جان شدن خوش...
با تنهایی رفیقِ جان شدن خوشست
رهی پنهان، ولی آسان شدن خوشست
میانِ خواستن تا اوجِ بودنش
پلیست این خلوتِ انسان شدن، خوشست
شبِ بیهمصدایی گرچه تلخ است
ولی آغازِ بیپایان شدن، خوشست
نترس از سایهی دلگیرِ تنها
که وقتِ صبر، وقتِ جان شدن خوشست
کسی تا با خودش تنها نگردد
نداند لذتِ عرفان شدن، خوشست
درونِ خویش باید گم شوی گاه
که پیدا، چشمِ دلپنهان شدن خوشست
مپرس از همنفَس، همدرد، همراه
که گاهی بیکسی، جانان شدن خوشست
خموشی گرچه سنگین است و بیرنگ
ولی در عمقِ آن، طوفان شدن خوشست
مگو این راه، بیمقصود مانَد
که در هر گام، خود عرفان شدن خوشست
شبِ تاریک، مشقِ نور باید
چراغی در دلِ طوفان شدن خوشست
به وقتِ زخم، لب بربند و برخیز
که از افتادن و خیزان شدن خوشست
اگرچه ره رسیدن تنها و سخت است
ولی در سینه، فرمان شدن خوشست