ز نامت آسمان در شور و...

ز نامت آسمان در شور و آواز، زهرا
دل هر عاشقی با تو هم‌راز، زهرا
قلم، بی‌دست و پا افتد به وصفت،
کلام از گفتن وصف تو عاجز، یا زهرا
تو در آیینهٔ تطهیر، آیینی‌ترین نوری
که راه هستی در پناه تو ماندگاری، زهرا
نه تنها مادر آیینه‌داران بهشتی
که پشت آسمان هم از تو ممتاز، یا زهرا
تو آنی که به قدر درک ما نیستی حتی
به پیشت سرفرازی‌ها هم سرافراز، یا زهرا
تو آیینه‌ترین تفسیر سورهٔ کوثر
که عطر راهت بین دیوار جان، یا زهرا
شنیدم عطر گیسویت، دلم را دود برد از جا
صدا پیچید در چشمم هم چو آواز، یا زهرا
شبم روشن شد از سایه، نگاهم سوخت در باران
غروبی در دل خورشید، پر از پرواز، یا زهرا
تو ناپیدایی و پیداترینی از همه عالم
ندیدی چشم اما، حس تو آغاز، یا زهرا
تو رفتی، ولی تاریخ از فریاد تو پر شد
سکوتت در دل فریاد، چون اعجاز، یا زهرا
ز خاکت بوی افلاک است و از اشکت شرر جاری
که آب آتش و آتش پر از ناز، یا زهرا
دلم آتش گرفت از نور مظلوم گام‌های تو
که در هر شعله‌اش باران دل‌ساز، یا زهرا
میان سینه‌ام طوفان گرفت از بوی آغوشت
چنین آرامشی در این تلاطم راز، زهرا
لبت خاموش، اما آیه‌آیه روشنی آورد
صدای بی‌صدایت روح آواز، یا زهرا
تو دریایی، ولی یک قطره از اشکت قیامت شد
که اشک از چشم تو دریای پر راز، یا زهرا
جهان را نوری بر آیه آن تکان داده
کتاب آسمان، هر برگش آغاز، زهرا
زبانم لال شد در وصف نورت با نگاه تو
که واژه ناچیز است از وصف نامت، یا زهرا
نه شعر و نه سخن، حتی دعا هم کم می‌آید
که ما از گفتنت ناتوان و از آن راز، یا زهرا
نمی‌گنجی به لفظ و نغمه و شعر و احساس
تو درکی دورتر از وهم و اندازه‌ای، زهرا
چه جای گفت‌وگو باشد؟ که واژه خاک راه توست
سخن عاجزتر از آن‌که ز زهرا بگویم یا زهرا