امید کاروان میان خیمه ها آتش...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
امتیاز دهید
0 امتیاز از 0 رای
اُمیدِ کاروان
میانِ خیمه‌ها آتش به جان بود
ولی زینب امیدِ کاروان بود
صدایِ خطبه اش در شام پیچید
که طوفان در دلِ کاخِ گران بود
میان دشمنان، چون کوه، محکم
تمامِ وسعتِ نامش، اذان بود
به گردِ جاهلان، شب ریخت اما
در آن شب، شعله‌یِ او جاودان بود
چه می‌دانند اهلِ تیره‌دستان
که نورش از تبارِ بی‌کران بود
_انتظار سواری
انتظار سواری
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
تفسیر با هوش مصنوعی
این شعر، زینب کبری(س) را ستایش می‌کند. در میان سختی‌های شام، او امید و مظهر مقاومت بود. خطبه‌ی آتشینش، حتی در دل دشمنان، قدرت و استقامت او را آشکار ساخت. زینب، نور و امیدی جاودان بود که تاریکی جاهلیت را در هم شکست. او نماد استقامت و پایداری در برابر ظلم است.