گریهام گاهی بر اسبی مینشیند
که راه را بلد نیست
صدای تو حزن خودش را داشت
مثل چوبی که در زندان تزئین شده باشد
اما تو باید بیایی ، باید بخندی
در نیم رخ غمگین تو وقتی که میخندی
پرندهای به پرواز در میآید
چون آب که هدایت میشود
تا به مزرعهای دیگر برسد
ZibaMatn.IR