السلام علیک یا اباعبدالله الحسین جام...

(اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یٰا اَبٰاعَبْدِاللّٰهِ الْحُسَیْن)

«جام حسین»

کسی که مَست شود، از مِی مدام حسین
به جامِ جم ندهد جرعه‌ای ز جام حسین

اگر که عشق حسینی‌ست در دلت، هرگز
مکن دریغ ز خود مَسلک و مَرام حسین...

به کربلا نظری کن ببین رشادت را...
که هست درس برای بشر، قیام حسین

حسین مَظهر اِستادگی‌ست در برِ ظلم
بِایست در برِ ظالم، به احترام حسین

اگرچه راه بر او بَست دستِ اهرمنی
و یا زد آتش بر خانه و خیام حسین ـ

نشد دمی که تواند به تیغ جور و جفا
بکاهد از منش و عزت و دوام حسین

دریغ کرد از او ـ آب را ـ یزید، چرا ؟
مگر که بود حلالِ خدا حرامِ حسین؟

شرابخواره چه فهمد که ابر رحمت، اوست
و بَحرها همه هستند زیرِ گام حسین

اگرچه هفتاد و دو، شقایق خونین
شدند پرپر در وادیُ السّلام حسین

چنان به خاکِ حقارت نشاند ظالم را
«که سربلند شده ملّتِ امام حسین»

زهی رشادت زینب که نزدِ زاده‌ی ظلم
سِتاد و گفت ز مظلومی و مقام حسین

ببین به قلّه‌ی عزت در اهتزازِ اَبَد
لوای ظلم‌ستیزانه را به نامِ حسین

بدا به حال کسی که علیه او کوشید
خوشا به حال کسی که بوَد غلام حسین

ز دستِ (ساقی) عطشانِ نینوا بطلب
بَراتِ کرب و بلا را به لطفِ عام حسین

سید محمدرضا شمس (ساقی)
1404/04/05