دیوانگی شعر مرا از بر کن...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
امتیاز دهید
5 امتیاز از 1 رای
دیوانگیِ شعرِ مرا از بر کن
بی مایه ترین شاعرکان را خَر کن
هرگاه به صفحه ی دلم می آیی
قلّاده بگیر و بی صدا عَرعَر کن
دکتر سید هادی محمدی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
تفسیر با هوش مصنوعی
این شعر، عاشقانه‌ای طنزآمیز است. شاعر از معشوق می‌خواهد که دیوانگی و شور شاعرانگی او را به یاد بسپارد و از شاعران بی‌مایه دوری کند. آمدن معشوق به قلب شاعر، مانند رام کردن حیوانی سرکش با قلاده و پارس آرامش توصیف شده است.