100 متن کوتاه قهوه ۱۴۰۴ جدید 2025

کاش می شد تلخی روزگار ،را مانند تلخی قهوه سر میکشیدم و تمااااام …….

ذره ذره به جان کشیدن تلخی درد ،دارد


المیرا پناهی درین کبود.

عصرانه
دلم یک گوشه ی دنج دریک کافه میخواهد
فقط من و تو.
در ازدحام جمعیت این شهر
فقط تورا ببینم,
تو قهوه تعارف کنی
من غرق در قهوه ای چشمانت
طعم خوش بودنت را
بنوشم

‏گاهے برای خوب شدن حالت
نباید سمت آدم ها بروے...💫🍓
گزینہ های امن تر و مطمئن تری، نیز هست:
باران
هوا
موسیقے
قهوه
☕

فنجانِ دلم، قهوه ی رویای تو دارد؛

پیمانه ی جان، جوششِ صهبای تو دارد؛

وقتی بدهی دستِ دلم، دستِ گُلت را،

احساسِ نهان، عطرِ دل افزای تو دارد...

زهرا حکیمی بافقی
(الف احساس)

🍃🌸🍃

و زندگی همین است...
در سایه ای به دور از هیاهو آدمها، دو فنجان قهوه باشد، تو باشی و من...
شیرینی اش هم بماند پای چشمانمان...

من چای را با دارچین دوست دارم،
قهوه را با شکر،
و تو را با تمام تلخی و شیرینی ات

یک فنجان قهوه مهمان من
می خواهم دقیقه ها را بخرم
فال امروز
عجیب در چشمانت پیداست

بعضی وقتها تو قهوه میسازی
بعضی وقتها قهوه تو رو !

تویی زیباترین تصویرِ
نقش بسته در فالم
و من با عشق
زیباترین نقش تو
در فنجان
این قهوه را
با بوسه ای
جرعه جرعه نوشیدم

️️️

چشم هایش قهوه ای بود و به حق فهمیده ام
قهوه از سیگار و قلیان اعتیاد آورتر است...

و زندگی همین است...
در سایه ای به دور از هیاهوی آدم ها دو فنجان قهوه باشد، تو باشی و من...
شیرینی اش هم بماند پای چشمانمان...

هم درد منی حال تو را می فهمم
در قهوه غم فال تو را می فهمم
گفتند که پرواز نکن ممنوع است
قیچی شدن بال تو را می فهمم

ثریا صفری

حرص نخور، قندم !!
فنجانِ زندگی،
قهوه تر از آنست که بخواهی
مزه بپرانی !!

آرمان پرناک

کنار تو بودن در جایی دنج
پشتِ یک میز
رو به روی یک فنجان قهوه تلخ،
شیرین ترین اتفاق من است

چشمهایش قهوه ای بود و به حق فهمیده ام

قهوه از سیگار و قلیان اعتیاد آورتر است

وقتی قهوه میخوری از تلخیش لذت میبری اما وقتی بادوم میخوری اگه تلخ باشه میندازیش!چون از بادوم انتظار تلخی نداری!
بحث، بحث انتظاره همین ...

بوسه ات راباید با قهوه ام به هَم بزنم
بیدار شو! من بدون دوست داشتنت صبحانه که هیچ، صبح هم از گلویم پایین نمی رود...

یک قهوه سر میز به یادت قجری
یک عالمه بغض با کمی دربه دری
یاد تو نشسته باز مهمان من است
مدیون منی دست به جیبت ببری

وقتی ندارَمَت،
وقتی نمیتوانم،
روبرویَت قهوه بنوشم...
کافه ها،
بودنشان به چه درد میخورد...؟

وقتی گفتم با من بمان
فنجان قھوه از دستت افتاد
صدای پیام گوشیت آمد
چشمانم را برای چند ثانیھ بستم
ودوباره باز کردم
وجای خالی تو تا ابد در نگاھم حک شد

قهوه قاجار را بی خود شلوغش کرده اند
تیغ تیز آن نگاهت بیشتر عاشق کش است

. گاهی برای خوب شدن حالت
نباید سمت آدما بری
گزینه های امن تر ومطمئن تری نیز هست :
بارون
هوا
موسیقی
قهوه

چشمهایش "قهوه" ای بود و به حق فهمیده ام
"قهوه" از سیگار و قلیان اعتیاد آور تر است

بگذار که یک عمر فقط قهوه ببویم
تا بلکه فراموش کنم عطر تنت را

نصف قهوه ات را که نوشیدی
بیا فنجان هایمان را عوض کنیم
در کافه های شهر نمی شود یکدیگر را بوسید

چشمانم قهویی اند؛
اما
اشک هایم قهوه نیستند
که برایت تعارف کنم!

بوی گل، بوی چمن،بوی شکفتن، یک طرف
بوی تلخ قهوه ای در کافه با تو، یک طرف!

قهوه ام ،چایم، شده دمنوش لب های بهار
شهد وشیرینی شده تصویر فال امشبم

حجت اله حبیبی

طعم تلخ عشق تو
و طعم تلخ قهوه عصر جمعه عجب ترکیب غم انگیزی است...!

حضورت، رایحه ی قهوه دارد.
اعتیاد آور و سرحال کننده؛
اضطراب و بی قراری را به جانم می ریزی؛
و هیچ کس نمی تواند مثل تو، مرا از خود بی خود کند..!

- کتایون آتاکیشی زاده

دوباره به کافه ای رفتیم،
نشستی و گفتی:
- من قهوه می خواهم، تو چه؟
گفتم: می شود من، تو را بخواهم!


شعر: وریا امین
ترجمه: زانا کوردستانی

یک شب به خوابم بیا
یک فنجان قهوه مهمان من
گرمایش با دل من
شکرش خنده تو......

قھوه ای که با تو ننوشم؛
فرقی ندارد تلخ باشد یا شیرین.
زندگی ، بدون گرمیِ قھوه چشمانت،
طعم تلخ و سردی دارد.

تلخی نگاهت مانند قهوه!
شیرینی لب هایت مانند عسل،
چه تضاد زیبایی ایجاد کرده است؛
طول راه چشم تا لب هایت.

ول کن این جهان را قهوه را بنوش..


این جهان ب کام ما از قهوه تلخ تر ..


نویسنده :المیرا پناهی درین کبود

یک کلبه
یک قهوه
یک قلب
روی پیرهنم
می گیرند سراغت را

قهوه اگر تلخ است
چه انتظار بیهوده ای ست
شیرین کامی فال را

یک جمعه
تنهایی ات را
به قهوه مهمان می کنم
تلخ تلخ
من
با لبخندم
تو
با حرفهایت
شیرینش کنیم

تلخی بی کسی ام
قهوه ی مر غوبم کرد

جنگ باشد
قحطی باشد
قهوه ام تلخ باشد
سرد باشد
چه اهمیتی دارد
تو باشی
همه چیز خوب است …

یک میز و دو نیمکت
به میزبانی تنها یک فنجان

تو قهوه بنوش و من محو تو
قهوه ای چشمانت را سرمی کشم

ارس آرامی

یه روز، تنهایی ات رو، تنهاییم رو...
دعوت می کنم به یه قهوه
یه قهوه ی تلخِ تلخ!
من با حرفام، تو با خنده هات
شیرینش می کنیم:)

در کافه سفارش من هیچ است
تا وقتی ناب ترین ،باب ترین قهوه دنیا دارم

یک فنجان قهوه به من بدهید
شکر لازم نیست
تلخ می خورم
یک استکان چای به من بدهید
قند لازم نیست
تلخ می خورم
می خواهم تمام تلخی ها را یک جا َسر بکشم
شاید تمام آن
تمام شود...

یار شیرین زبانم
چراغ خیالم...
ماه زیبای من
آرزوی محالم...
قهوه ی چشمت افتاده
در کنج فالم...

ریچارد براتیگان:

بعضی وقت ها همه ی زندگی آدم فقط به
قهوه بند است و همه ی صمیمیتی که با
یک فنجان قهوه به دست می آید .