من ان وحشی قراب دشت اقبالم که آرامم و هربارش دلی دارم که میسازم سپیداری و افرای نمیگردد مرا مایل خرامان میرم ارام تا در مرگ بیاسایم
این متن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.