شعر من نیز، اگر نام تو را زمزمه کند، از وزن و قافیه میگریزد، به رقصی بینقاب بدل میشود، و در آتشِ نگاهت، تمامِ غمها را به خاکستر میسپارد. تو که باشی، دیگر هیچ واژهای، جز «عشق»، جرأتِ ماندن ندارد.
این متن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.