اسمش را میگذاریم دوست مجازی اما... آنسو یک آدم حقیقی نشسته است!
خصوصیاتش را که نمیتواند مخفی کند . . .
وقتی دلتنگی هایش را مینویسد وقت میگذارد برایم . . .
وقت میگذارم برایش . . .
نگرانش میشوم،دلتنگش میشوم . . .
وقتی در صحبت هایم ،‌ به عنوان دوست یاد میشود . . .
مطمئن میشوم که حقیقی ست ، هر چند کنار هم نباشیم
من برایش سلامتی و شادی آرزو دارم هر کجا که باشد . . .
تقدیم به همه ی دوستان دردنیای مجازی
ZibaMatn.IR