با توام ای ماه پاره ،چشم و ابرویت کجاست ؟
باد می آید به سویت، رقص گیسویت ، کجاست؟
آن تبسّم های شیرین، آن نگاه آتشین
آن همه نازک خیالی های ابرویت ،کجاست؟
بعد از این ، در زیر بالم ، لانه دارد آسمان
راستی ای آسمان ، خیل پرستویت کجاست؟
ناگهان در کوچه های دل ،کسی فریاد زد
وعده گاه دوستی ، انفاس شب بویت ،کجاست؟
زخم دارم ، بی شمار از دوستانی ، ناشکیب
ای رفیق مانده در دل، نوشدارویت ،کجاست؟
گفتم امشب تا سحر ، خاموش باشم، ماه گفت
ذکرلاحول و لایت ، بانگ هوهو یت ،کجاست؟
ZibaMatn.IR
