من جهانی را که هرگز نداشته ام
از دست داده ام
بیا تنها کمی از آسمان بالای سرت را
همراه با یک درخت راش
و چند ابر باران زا
و یکی گلدان پامچال
و چانه ی بی چون و چرایت را
کنار چال گونه ام که چاه عمیقی شده
از دلتنگی
برای من نگه دار

چراکه دوست داشتنم
چون خش باران روی صورت بلندت
همیشه زندگی ست

من تاسیان شده ام
بی تو
ZibaMatn.IR