رسم زیبایی یعنی وجود برگ...
یعنی دست بودن برای نوازش چشم و حلیه بودن برای جمال وجود عالم...
یعنی فرقی نکردن که به یشم و فیروزه یا به زر و یاقوت بودن...
یعنی چه سبز و چه زرین،چه در پاییز و چه در بهار،چه چون مخنقه آویز از گردن درخت و چه مدفون در گورستان زیر درخت، چه در زمین و چه در هوا و چه در همه جا،زیبا و ساده بودن...
یعنی سادگی و زیبایی در عین درو دو رنگ بودن...
یعنی رنگ عوض کردنی بدون بوی افسون گری...
یعنی تفسیری درست بر عکس تفسیر حال ماها
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
