دکان دوستی را نبند .

اگر همه مغازه ها تعطیل شد،
تو اما دکان دوستی را نبند.

اگر همه بازار ها رو به کسادی رفت و همه سکه ها از رونق افتاد ،
تو اما بازار عشق را کساد مکن و سکه جوانمردی را از رونق نینداز.

اگر قحطی آب و نان آمد ،
تو اما نگذار که قحطی انسان نیز بیاید.

اگر محتکران خورد و خوراک را و مال و منال را دریغ کردند ؛
تواما نور وشور وجان ودل را احتکار نکن.

ما ورشکستگان جور روزگاریم ؛
اما نباید که برنشستگان کشتی اندوه نیز باشیم.

اگر حتی هوا جیره بندی شده است،
تو اما امیدت را حبس نکن ،
همچنین لبخندت و آرزوهایت را.

دست تنگی را ؛
به دلتنگی بدل نکن ؛
باشد که فراخی دل،
گشادگی ِروز و روزی نیز بیاورد...
ZibaMatn.IR