در دوری تو ای بت رنگین کمانم
هر چند بسوزم به تو در حال گمانم
حال شده ام سیر زخود روی به ما کن
تا با طربی دل به سرابی بسپارم
مجنون تو بودن عجبی اوج عقول است
مجنون تر از آنم که به تو دل نسپارم
آری تو بگو شک بدهند بر من بیمار
بیماری تو درد و بلا بود به جانم
هرگز که بجز تو به کسی فکر نکردم
حاشا که به جز تو به کسی دل بسپارم
هرکس که بدیدم بگفتست خراب است
ای قافله ی عشق بسی مست شرابم
حوای جهانی و بیا گول بزن باز
ساده تر از آنم که به گولت نخرامم
وحشی تر از آنی که به من رام بیایی
رامم بکن و شور در این قافله انداز
تا خرقه بسوزانم و فرهاد زمانم
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
ساغر عرفانی