در دوری تو ای بت رنگین کمانم هر چند بسوزم به تو در حال گمانم حال شده ام سیر زخود روی به ما کن تا با طربی دل به سرابی بسپارم مجنون تو بودن عجبی اوج عقول است مجنون تر از آنم که به تو دل نسپارم آری تو بگو...
با سحر دو چشمان تو آرام شدم بی آب و بدون دانه در دام شدم ای عشق!شبیه مرد چوپانی که در دست تو مثل بره ای رام شدم
زنی که شعاع عاشقانه هایش را با ستاره ها تقسیم کرده است٬ به هیچ شکلی رام نخواهد شد ... مگر با بوسه ای در دل یک شعر عاشقانه...
وحشی اسباناَ مانستی ایتِه ماچچی مرا بکفته! مهرداد پیله ور شبیه ی اسبانِ وحشی بود/ با بوسه ای/ رام شد!
مرغ دل ما را که به کس رام نگردد آرام تویی! دام تویی! دانه تویی تو...
شبیه ی اسبانِ وحشی بود/ با بوسه ای/ رام شد!
رام بودی آمدی و مار وحشی میروی کاملا عکس هم اند آغاز و پایانت رفیق
