من کمی گیچ،
کمی مات...کمی مبهوتم!
زنده ای مرده در این خالی پر تابوتم
به کسی ربط ندارم...
به خودم مربوطم!
میروم دل بکنم از سر و سامان خودم
بار دیگر زده ام دست به کتمان خودم!
من کمی نفت...
کمی شعله...
کمی هم دودم!
جاده ای رو به نهایت شده و مسدودم!
زندگی جبر عجیبی ست!
چرا من بودم..؟
که زغالی شده ام بر سر قلیان خودم....
نویسنده: همایون بلوکی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
