اگر دلت شکست ...
خدا آن بالاست ، چوبی دارد که بی صداست
و چنان می زند آنهایی را ...
که می شکنند قلب بی آلایش ات را
و روزی خواهند گرفت جوابش را بی خبر از اصل ماجرا
آنهایی که شکستند وجودت را
اگر دلت شکست ...
اگر اشکی از چشمان معصوم ات ریخت
بدان خدا آن بالاست که دستهایش پناهگاه روزهای بی کسی ست
که خدا می بیند ...
که خدا می شنود ...
و خدا احساس می کند هر آنچه را که خود از درون احساس می کنی
اوست که قضاوت هایش به جاست
و بی جواب نخواهد گذاشت آنکه مچاله کرد قلبت را ...
طوری که زیر دندانهایت احساس کردی ترک خوردنش را
شاید فراموش کنی روزی ماجرا را
اما خدا آن بالا نه فراموشکار است و نه خاطرش فرسوده است
روزی می گیرد یقه ی کسی را که دلت را شکست
و تاوان رفتارهایش را چنان به صورتش می کوباند
که یارو به غلط کردن های ابدی می پیوندد
رعناابراهیمی فرد(رعناابرا)
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
