شب طنین افکنده است
شب طنین افکنده است
و صدای زوزه ی سگان ولگردی
که امشب برای اولین بار
در خانه ی همسایه مهمان اند
مادر...
از همه حساس تر است
و می گوید ...
حرف گل سرخ را باد نمی فهمد
شب دارد می گرید
تنها ...
درختان زبان مرا می فهمند
گلها...
و پرندگان ...
و تمام چراغ های همیشه بیدار شهر
دلم تنگ شبی ست
که پدر ما را می خواند
که پدر ، خاطره های دور را
برایمان می گفت
که پدر ما را دوست می داشت
صدای جاری شدن آب
صدای شفاف ماه منقلبی
که در تاریکی شب ...
اشک سنگین دلگیریش را
در کشمکش یک ویرانی
نثار پرندگانی می کند که صدایشان
از مرگ پر است
چگونه باید گفت :
از قانون بی رحم طبیعت دلگیرم
که من از مرگ بیزارم
رعنا ابراهیمی فرد (رعناابرا)
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
