شاید همین یک بار فرصت این را داشته باشی که آغازگر داستان خودت باشی و به آن واقعیت ببخشی. بیاییم به خودمان، به خودت فرصت تازه ی دوباره زندگی کردن را بدهیم و از افسوس های گذشته که چیزی جز آه کشیدن و یادآور روزهای تلخ برای مان نداشت، فاصله بگیریم و مسیر را برای فرصت های جدید و سبز هموار سازیم.
به عقیده ی من جهان راه را برای کسانی هموار می سازد که می دانند به کجا قراراست بروند. یا به عبارتی تکلیفشان با خودشان معلوم است. مهم نیست که آدم ها، جهان، جامعه و یا هرکسی چه چیزی را از تو می گیرد، مهم این است که تو با آن چه که برایت باقی مانده چه می کنی و چگونه تبدیل به واقعیت اش می کنی.
انسان موجودی آزاد، مختار است و اهداف و مسیر زندگی خودش را خود انتخاب می کند. اگر زندگی ارزش زیستن را دارد پس ارزش خوب زیستن را هم دارد. شاید زندگی هرگز نتواند کامل باشد اما همیشه می تواند زیبا باشد. زندگی زیباست فقط کافی ست که زیبا ببینی اش!
حتی وقتی جهان نخواهد به تو لبخند بزند تو به روی آن بخند و تا می توانی به راهت ادامه بده! برای خودت زندگی کن نه اطرافیان و حرفِ مردم.
ZibaMatn.IR