نمی خواهم از تو بنویسم،
ولی باز اسب سرکش خیال
شیهه کُنان از اصطبل افکارم بیرون می زند!
یادت را زین می کند
و با خورجینی پُر از واژه های لال
بر این سکوت کِشدار و خیال چروکیده ام می تازد،
و یالش قلم را بر اریکه دستانم می سپارد
همان دستی که با اشتیاق تورا شیهه می کشد...
ارس آرامی
ZibaMatn.IR