مادر بزرگ
مادر بزرگ گفت:
فرشته ها دارند؛
پدرت را باد می زنند.
گفتم:چرا پدرم...
مادرم دارد فارغ می شود!
باور مادر بزرگ
در نگاهم عجیب آمد
آنگاه که
دست های زمخت
چهره ی مالای پیر
و پره های خالی،
از ماهی؛پدر را دیدم
نگاه خسته او تماشایی نبود
به یقین باور
مادربزرگ پی بردم
دانستم ؛غم، غم سفره بود
و حتی فرشته ها دستان خالی
و شرم پیشانی پدران را دوست...!
ZibaMatn.IR
