شده چون ماه شبم روی تو عشقم
دو شمشیر ست دو ابروی تو عشقم
شب یلدا پیش تو طلوع خورشید
بس بلند است شب موی تو عشقم
گرچه صد بار مرا پس زده ای، چشمانت
می کشد باز مرا سوی تو عشقم
دوش پروانه نشست و سپس از دنیا رفت
تا چشید از لب کندوی تو، عشقم
چه شود ساخته از قلب مریضم وقتی
گل ببندند به گیسوی تو عشقم
ZibaMatn.IR