دل بسپار ،به آواز پرندگان مهاجر ،که آخرین لحظه ی پر کشیدن ، دل می بُرند از لانه ی خویش، تا رنگین کمان امید ،زینت بخش راهشان و خورشید محبت ، نوید بخش مسیرشان باشد
پس باید از آنان آموخت، دل کندن برای موفق شدن را
پرنده ای که دل می سپارد ،سینه ی آسمان را ،باغ آرزوهایش سبز و گل اندیشه اش همیشه شکوفاست
چون تو که شط خورشید در دست وغنچه ی مهربانی بر لب داری ؛پرستوی خیالت همیشه پرّان باد.
حجت اله حبیبی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
