زمان چیز عجیبیست !
آنقدر عجول است که حتی نمی ایستد کمی با آن گپ بزنی!!
مثل همان کودک پرانرژی و بازیگوشی که نمی خواهد به حرف بزرگ ترها گوش دهد
یا شبیه همان موتور سواری که کلاه گذاشته و صدایی نمیشنود و میگازد و میرود و تو فقط صدایش را میشنوی!
شاید هم شبیه ماشین هایی در اتوبان که محکوم به رفتن هستند و حق ایستادن ندارند!
این زمان هرچه هست
گاهی زخم ها را خوب میکند
اما....
فقط کافیست، یک لحظه متوقف شوی
یا یک لحظه بایستی
یا یک لحظه شک کنی و فرصت، مثل آن موتور سوار، چنان از دستت برود که فقط یادش برایت بماند
گاهی یادش هم نمیماند و میگویی خوش شانس نبودی!
زمان برای هیچ کس نمی ایستد
فقط میرود... این خاصیت زمان است
یا حق
الهه فاخته
ZibaMatn.IR