👌نوحه شهادت حضرت رقیه(س)

من کنون اندر خرابه بیقرارم ای پدر
کن نگاهم ای پدر
رفته ازمن طاقت و صبر و قرارم ای پدر
بین چه زارم ای پدر
توخبرداری چگونه روزهایِ من گذشت
صبرِ من ازحدگذشت
روزگارِ من شده مثلِ شبِ تارم پدر
اشکبارم ای پدر
من گمانم این نبود درکودکی گردم یتیم
پیشِ این قومِ لئیم
هم یتیم و هم اسیرِ همزمانم ای پدر
ده پناهم ای پدر
من کجادیدم به خودسختی به سنِ کودکی
خسته ام از زندگی
رفته است دیگر زِ تن تاب و توانم ای پدر
بین چسانم ای پدر
گفت عمه ای رقیه رفته بابایت سفر
من که هستم بی خبر
طشتِ زردیدم سرت را بیگمانم ای پدر
دل ندارم ای پدر
آلِ پیغمبرکجا شامِ بلا آخرکجا
ما کجا اینجا کجا
کی جدا کرده سرت را گو بدانم ای پدر
غمگسارم ای پدر
گوکه ببریده گلویت راچنین ازخشم وکین
مرگ برقوم لعین
من نخواهم زندگی بعد ازتو ای جانم پدر
ناتوانم ای پدر
شعراز:حسین صالحی
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
حسین صالحی