متن حضرت رقیه

«اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا رُقَیَّةَ بِنْتَ الْحُسَیْنِ»

«داغدار کربلا»

سه ساله دختر سالار دشت نینوایم من
«رقیّه» کودک محنت‌کش شام بلایم من

عمو، بابا، برادر، جملگی رفتند و من اکنون
به سوی شام ویران با یتیمان همنوایم من

فلک، آیا نمی‌بینی که زیر سقف این گردون
اسیر دست جلادان درین محنت...

به نام او که سه ساله ست و باب حاجت هاست
دو دست کوچک بی بی پر از کرامت هاست

قسم به زلف سیاهی که سوخت از آتش
نخی زمعجر او رشته ی عنایت هاست

اعظم کلیابی بانوی کاشانی

باز هم این روضه ها اتش به جانم میزند
میبرد من را کنار خیمه های سوخته

قصه ی این ماجرا از اولش با غصه بود
اه دارد دختری چشمی به نیزه دوخته

اعظم کلیابی
بانوی کاشانی

👌نوحه شهادت حضرت رقیه(س)

من کنون اندر خرابه بیقرارم ای پدر
کن نگاهم ای پدر
رفته ازمن طاقت و صبر و قرارم ای پدر
بین چه زارم ای پدر
توخبرداری چگونه روزهایِ من گذشت
صبرِ من ازحدگذشت
روزگارِ من شده مثلِ شبِ تارم پدر
اشکبارم ای پدر
من گمانم این...

و من
اوج عشق را
در آغوش مردی دیدم
که دخترکی مغموم و شکننده را
به خود میفشارد و می گفت
رقیه جان
بی تاب نباش
دیدار دوباره من و تو
بسی نزدیک است