می نویسم
امشب به عشق همان که تنهایی ام را وزن کرد و به سنگینی نگاه منجمدش خرید
نگاهی که دلم هرگز از دیدنش سرد نخواهد شد
نگاهی محبوس شده در یک عکس
عکسی که نمی دانست هنوز در دست های من است
می نویسم
امشب تا لغزش قلمم روح تورا بلغزاند
ای همیشگی ام، ای همیشه بهار، ای همیشه سبز...
ای باور قلبی که هزار بار شکسته و هرگز نمی شکند
ای معنای حضورِ دلی که فراموش می شود اما هرگز به فراموش نمی برد
همیشه دلم می خواسته خودم باشم، اما شبیه تو!!
و امروز از حجم احساس تو دور نیستم این قلم از دست های تو نفس می گیرد
و هست تا هستی!!
بمان کنار غزلواره های تنهاییم
به نام پاک تو این دل ترانه می گوید
و جوانه زد به صدایت بهار غم هایم
ارس آرامی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
