گاهی وقت ها...
همه ی دنیا را هم که به هم بزنی...
باز هم همان آش و همان کاسه ی همیشگی نصیبت می شود...!
گاهی وقت ها...
هر چقدر هم که دوست داشته باشی ،
باز هم کلمه ای به نام دل گرفتگی بیشتر از حس علاقه ات خودنمایی میکند...
شاید ندانی اما،
گاهی وقت ها...
همین نمِ باران های گاه و بیگاه یاد و خاطره ها را بیشتر به یادت می آورد...
حالا من تنها نشسته ام و رو انداز همیشگی اما کمی خاکی به روی پاهایم است...
ویک فنجان چای به جای قهوه ی همیشگی که تو برایم درست میکردی...
کاش باز هم تکرار میشد لمس انگشتانِ تو به دور فنجانِ قهوه ی همیشگی ام...
ستاره ح
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
