کاش کسی بیاید و از تو خبر بیاورد
این قلب زخمی مرا تا پشت در بیاورد
کفش های در خون تو را آن پای زخمی ترا
پاره پاره ی تن مرا از دم تبر بیاورد
در نگاهت مرا یک کشف پر دغدغه بود
شاعر ترس گرفته تنش از کجا جگر بیاورد
شاعر پر عاطفه ام یک شعر پر خاطره ام
کاش کسی به خاطرم از تو بال و پر بیاورد
بی تو غزل به هیچ رسد تا به غزل نمی رسد
بی تو مگر می شود صحبت از هنر بیاورد
و غمت شبیه دو تا گرگ بره نادیده است
کاش تو را پاره پاره خراب کسی مختصر بیاورد
ZibaMatn.IR