کاش کسی بیاید و از تو خبر بیاورد
آن قلب زخمی مرا تا پشت در بیاورد

دو کفش رفته تو را دو پای زخمی ترا
پاره پاره ی تن مرا از دم تبر بیاورد

نگاه تو کشف پر از دغدغه ای بود مرا
شاعری که سوخت دلش از کجا جگر بیاورد

شاعر پر عاطفه ام یک شعر پر خاطره ام
کاش کسی به خاطرم بال و پر بیاورد

بی تو غزل به هیچ رسد تا به غزل نمی رسد
بی تو مگر می شود صحبت از هنر بیاورد

غمت شبیه به دو گرگ بره نادیده است
تو را اگر پاره پاره کاش که مختصر بیاورد
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
خوش بین