تو نباشی بدنم میسوزد
نفسم، جان و تنم میسوزد
تو بهارم نشوی میدانی
گل سرخ چمنم میسوزد
تو ز شهرم گر روی دور شوی
کوچه های وطنم میسوزد
بکنم یاد لبانت را تا
به دهانم سخنم میسوزد
هوش و گوشم به تو باشد لیکن
دل زارم به زنم میسوزد
به کنارم به دم مرگم که
تو نیایی کفنم میسوزد
ZibaMatn.IR