مو طلایی، چشم گیرا، رنگ لب ها سرخ سرخ
لیلیِ شعرم عجب تندیس نابی می شود
من کنار لیلی و در التهاب بوسه ها
وَه چه رویای قشنگی وه چه خوابی می شود
او در آغوش من و من واله از لمس تنش
دست من بر روی موهایش حجابی می شود
بس که زیبا گشته او در چشم عاشق پیشه ام
وصف زیبایی او قد کتابی می شود
می شود تا لحظه های بی شمار از او نوشت
حسرت بوسیدنش زیبا عذابی می شود
سبک اشعارم دگرگون گشته با دیدار او
در درونِ شعرم آخر انقلابی می شود
خوش به حال آن که لیلی بوسه زد بر چهره اش
خوش به حالش بی گمان عالیجنابی می شود
ارس آرامی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
