تو رفته ای و شادی من دور می شود
انگار چشم زندگی ام کور می شود!
دیگر دلت هوای مرا هم نمی کند
این عشق نیز،وصله ی ناجور می شود
هرگز جدایی از تو نشد باورم ولی
این است حق هرکه که مغرور می شود!
باید که صبر پیشه کنم مثل مرد که
درگیر ترک منقل و وافور می شود!
با دست روزگار تو همدست گشته ای
این آش ذره ذره عجب شور می شود
دردا که جای شعر از امروز دفترم
جایی برای خط خط هاشور می شود!
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
