ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﻰ ﺑﺮﻭﻯ ؟
ﺑﻬﺎﻧﻪ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﻰ ؟
ﺑﮕﺬﺍﺭ ﻣﻦ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺩﺳﺘﺖ ﺩﻫﻢ
ﺑﺮﻭ ﻭ ﻫﺮﻛﺲ ﭘﺮﺳﻴﺪ ﺑﮕﻮ
ﻟﺠﻮﺝ ﺑﻮﺩ
ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺳﺮﺳﺨﺘﺎﻧﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﻮﺩ
ﺑﮕﻮ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ
ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ
ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﻣﺮﺍ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ
ﺑﮕﻮ ﺩﺭﻭﻍ ﻣﻰ ﮔﻔﺖ
ﻣﻰ ﮔﻔﺖ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﻢ ﻧﻜﺮﺩﻯ
ﺑﮕﻮ ﺩﺭﮔﻴﺮ ﺑﻮﺩ
ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺩﺭﮔﻴﺮ ﺍﻓﺴﻮﻥ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﺑﻮﺩ
ﺑﮕﻮ ﺑﯽ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺑﻮﺩ
ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﻓﺮﯾﺎﺩﻫﺎ , ﺗﻮﻫﯿﻨﻬﺎ ﻭ ﺍﺧﻤﻬﺎﯾﻢ
ﻓﻘﻂ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯿﺰﺩ
ﺑﮕﻮ ﺍﻭ ﻧﺨﻮﺍﺳﺖ
ﻧﺨﻮﺍﺳﺖ ﻛﺴﻰ ﺟﺰ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺩﻟﺶ ﺧﺎﻧﻪ ﻛﻨﺪ
ﮔﺎﻫﯽ ﭼﻨﺎﻥ ﺳﺮﺩﻡ ﻣﯿﮑﻨﯽ …
ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺕ ….
ﺍﺯ ﻋﺸﻘﺖ…
ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﺖ …
ﺍﺯ ﺩﻟﺘﻨﮓ ﺑﻮﺩﻧﺖ ….
ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﮕﻮﺑﻢ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﺩﻟﻢ ﺗﻨﮓ ﺷﺪﻩ ﺑﺮﺍﯾﺖ …
ﺍﺯ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﻥ…
ﮐﻪ ﮔﻮﯾﯽ ﻏﺮﯾﺒﻪ ﺍﯼ … ﯾﺎ ﯾﮏ ﺭﻫﮕﺬﺭ ….
ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﻢ ﭼﻪ ﺩﺭ ﺫﻫﻨﺖ ﻣﯿﮕﺬﺭﺩ…. ﭼﺮﺍ ﻧﺎﺩﯾﺪﻩ ﺍﻡ ﻣﯿﮕﯿﺮﯼ؟!
ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺑﯽ ﺗﻮﺟﻬﯽ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ!!!
ﻧﮕﻮ ﮐﻪ ﻃﺮﺯ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺕ ﯾﻌﻨﯽ “ﺑﺮﻭ !!!
چونکه دیوار تنهاییم آنقدر نازک شده که حتی گفتن برو که چیزی نیس
تو حتی
اگر فوتمم کنی از هم میپاشم.....
نویسنده آرزوبیرانوند
ZibaMatn.IR