وقتی که صبح بیدار میشی ولی دلت نمی خواد آب به دست و صورتت بزنی

وقتی که توی حموم خودتو زیر دوش مچاله می کنی که آب داغ به همه جات بریزه

وقتی موقع بیرون رفتن از خونه نمی دونی چی بپوشی که نه سرما بخوری، نه گرما

وقتی تو کوچه، نسیم خنک، پر از صدای هم همه بچه هاست که به صف ایستادن

وقتی خاطراتی یادت میاد که تلخی و شیرینی همزمانش گیجت می کنه، مثل وقتی که توی سایه سردت میشه و توی آفتاب گرم

وقتی که تا بخودت میای می بینی ظهر شده و روز داره تموم میشه

وقتی توی خونه یه تیکه آفتاب پهن شده کف اتاق و همون جا پاهاتو دراز می کنی روی گلهای گرم قالی و با لذت به سکوت گوش میدی

سکوتی که توش همه چیز تبدیل میشه به قافیه و ردیف، و بیت بیت شعره که رسوب می کنه کف قلبت

وقتی خورشید برای رفتن عجله داره و کلاغ ها با قارقارشون بدرقه ش می کنن

وقتی هزار سالته ولی باز هم اضطراب مشق ننوشته، چرتتو پاره می کنه!
کنار پنجره میشینی و بیرونو نگاه می کنی و حسی داری شبیه حس بسته شدن چمدون ها...
حسی شبیه روزی که مهمونا همه میرن شهر خودشون و یهو خونه خلوت میشه!

و تو می مونی و خاطراتی که برای مزمزه کردنشون یه عالم زمان داری
زمانی به بلندی پاییز

ارس آرامی
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
Maryam