هر شب گریه را بهانه میکنم و زار از زندگی میزنم .خود را در میان تمام حرفها دار میزنم
هاج و واج در میان تمام دل آشوبه های زندگی تا بامدادان سحر بهر دلم ساز میزنم
هرشب خسته و پریشان سوی دلم چنگ ب تار میزنم.
با هر غزل شعر انگار خون به جگر قافیه ها میزنم.
تا مغز و استخوان غم رسیده است گاهی گله از زمانه بر سر تو نغ فراوان می زنم.
من مانده ام غم دل گر طبیم تو باشی داغی تلنبار باز به سینه می زنم.
بوی خوش خیال تو در سرم میپیچد باز انگار از پس این همه درد توهم می زنم
در جستجوی خیالت نیمه شب در کوچه با خود پرسه میزنم .ای نازینین که از ما دل
دل برده ای هر شب به تمنایت سوی خدا حرف فراوان میزنم...!
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
دخترخسته صدا