‍ ای روح سبز زمان
باران چشمانم
پیش کش نگاهت
سرسپرده ام
به سرزدنهای پنهانی ات
بی خبری تن پوشم شد
در کوچه های به غربت نشسته
اه
چه گویم
از تمنای دل پردردم
میان شب پرستان دروغین
آرمیده ام
در آغوش
زخمهای پنهان
سرزده از راه برس
ای روح سبز زمان

مهدی ابراهیم پور عزیزی (نجوا)

از کتاب مشترک ترنم باران

http://T.me/ebrahimpourazizi
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
اشعار و تصنیف