من اگر نیم نگاهی بکنم سوی بُتی، معصیت است
تو اگر صیغه کنی جمله بتان، مرحمت است؟
من اگر سیبی از این باغ بچینم، دزدم
تو اگر باغ همه غصب کنی مصلحت است ؟
من اگر از در میخانه گذشتم، نجسم
تو اگر دود کنی نصف جهان، عافیت است؟
من اگر شکوِه کنم نزد خدا کفران است
تو اگر تکیه زنی جای خدا معدلت است؟
من که در آتش حق سوخته ام، گمراهی است
تو که جز کِذب نیاموخته ای، منزلت است؟
عاقبت سهم من سوخته جان، نیران است
سهم آن معدن تزویر و ریا، مغفرت است؟
این ترازوی عدالت که ترا گشته نصیب
چه کسی داده به دستت که چنین خوش جهت است؟!
ارس آرامی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
