می آیی؛
شهر با تمام هرچه که هست، می رود!
سلام می دهی؛
هفت «سین» می روید از «حال» پنجره ها!
صدایم می زنی؛
اسمم ترانه می شود بر لب کودکان گل فروش!
می خندی؛
هزار دختر،
از کوچه تا آفتاب می رقصند!
مرا می بوسی؛
و شاعر می شوم!
سیامک عشقعلی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
عکس نوشته سیامک عشقعلی می آیی شهر با تمام هرچه که ه...
