عشق مرا دید و شدم یار او
ساقی جان و همه دلدار او

دیده به هر سو کنم او حاضراست
دل طلبد چهره ی مَه وار او

فارغم از عقل و خرد ای عزیز
جام شرابم شده گفتار او

واله و شیدای رهش گشته ام
او من و من محرم اسرارِ او

نیست مرا حاجت غیری جز او
باده و می ، لذت دیدار او

سوختم از آتشِ هجران و دل
دل ندهد جز ره دشوار او

نوش شود زهر فراق و غمش
عشق که آید چه خوش آزار او

بادصبا
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
آوای باد صبا