صبح رسید از راه
جانا !
خنده کن
چهره بنما
جان و دل را زنده کن
ای دل آرا !
ای نگاهت آفتاب !
با نگاهی
تو مرا دیوانه کن
دلبرانه در هیاهویِ سحر
عشق را پروانه سان
افسانه کن
میزبان خنده هایت
می شوم
همنشین با چشمهایت
می شوم
تا نفس باقیست ای دلبر مرا
از تو می خوانم من از تو مهربان
می سُرایم چون غزل
زیبا تو را
می نشانم در دلم
عشق تو را
ای تو معنای تمام بودنم
-بادصبا
ZibaMatn.IR